Spartak Moskwa (piłka nożna)
Futbolnyj Klub Spartak Moskwa (ros. Футбольный клуб Спартак Москва) – rosyjski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Moskwie, znany z sukcesów sekcji piłkarskiej. Drużyna piłkarska występuje w rozgrywkach Priemjer Ligi. Nazwa pochodzi od Spartakusa, starożytnego wojownika, który wzniecił bunt przeciwko Rzymowi[1].
Pełna nazwa |
ОАО Футбольный клуб «Спартак» Москва |
---|---|
Przydomek |
Мясо (Mięso) |
Barwy |
|
Data założenia |
18 kwietnia 1922 |
Debiut w najwyższej lidze |
1936 |
Liga | |
Państwo | |
Miasto wydzielone | |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
Wagit Alekperow (36,8%) |
Prezes |
Leonid Fiedun |
Menedżer generalny |
Jewgienij Mieleżykow |
Trener |
Vladimir Slišković (tymczasowo) |
Asystent trenera | |
Strona internetowa |
Kluby-protoplaści
edytuj- 1922—1925: Krasnaja Priesnia Moskwa
- 1926—1930: Piszczewiki Moskwa
Historia
edytujSpartak był założony w 1934 roku przez braci Starostinów, ale historia zespołu sięga do 1922 roku i tę datę klub uznaje oficjalnie[2]. Do historii klubu przypisuje się drużyny Krasnaja Priesnia i Piszczewiki grające w Mistrzostwach Moskwy. Bezpośrednim poprzednikiem Spartaka była natomiast Promkoopieracyja. W czasach Związku Radzieckiego klub oficjalnie był amatorski, chociaż faktycznie prawie zawsze funkcjonował profesjonalnie. Jesienią 1936 roku zdobył swoje pierwsze mistrzostwo ZSRR, a jego popularność w społeczeństwie cały czas rosła.
W latach 60. drużyna Spartaka wywalczyła dwa razy mistrzostwo kraju. Kolejna dekada przyniosła wielki kryzys i w 1976 roku Spartak spadł z elity. Powrót Spartaka był natychmiastowy i w 1979 roku zdobył on mistrzostwo pokonując Dynamo Kijów. Nową historię klub pisał już po rozpadzie Związku Radzieckiego, kiedy to stał się hegemonem nowo utworzonej Top Dywizji w Rosji. W pierwszych 10 latach jej istnienia zespół Spartaka wywalczył 9 razy mistrzostwo i reprezentował Rosję w rozgrywkach Ligi Mistrzów, Pucharu UEFA i Pucharu Zdobywców Pucharów.
Problemy zaczęły się wraz ze śmiercią prezesa klubu Nikołaja Starostina, który powierzył całą opiekę nad drużyną trenerowi Olegowi Romancewowi. Spartak popadł w kłopoty finansowe, a przejął go bogaty biznesmen Andriej Czerwiczenko, który traktował klub jako pralnię brudnych pieniędzy. Wraz z jego odejściem 2004 roku Spartak zaczął powoli odzyskiwać dawną pozycję i w 2005 zdobył wicemistrzostwo Rosji, pozbawiając go w ostatniej kolejce Lokomotiw Moskwa i kwalifikując się do eliminacji do Ligi Mistrzów 2006/2007. Od jesieni 2003 roku do końca 2007 roku podstawowym bramkarzem klubu był reprezentant Polski, były zawodnik Szachtara Donieck i Legii Warszawa – Wojciech Kowalewski.
Piłkarze
edytujObecny skład
edytuj- Stan na 15 kwietnia 2022
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
2 | OB | |
3 | OB | |
5 | OB | |
7 | NA | |
8 | PO | |
10 | PO | |
14 | OB | |
17 | PO | |
18 | PO | |
19 | NA | |
22 | PO | |
23 | OB |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
24 | NA | |
25 | PO | |
26 | PO | |
29 | OB | |
39 | OB | |
47 | PO | |
57 | BR | |
68 | PO | |
88 | BR | |
92 | OB | |
97 | PO | |
98 | BR |
Piłkarze na wypożyczeniu
edytujNr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
OB | ||
NA | ||
PO | ||
PO | ||
NA | ||
PO |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
NA | ||
NA | ||
PO | ||
PO | ||
OB |
Barwy i symbole
edytujOd początku istnienia klubu jego barwami są kolory czerwony i biały. Autorstwo klubowego herbu przypisuje się Nikołajowi Starostinowi.
Sukcesy
edytujMiędzynarodowe
edytuj- Półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych: 1991
- Półfinalista Pucharu Zdobywców Pucharów: 1993
- Półfinalista Pucharu UEFA: 1998
Krajowe
edytuj
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 12 | 1936 (jesień), 1938, 1939, 1952, 1953, 1956, 1958, 1962, 1969, 1979, 1987, 1989 | ||
II miejsce | 11 | 1937, 1954, 1955, 1968, 1974, 1980, 1981, 1983, 1984, 1985, 1991 | |||
III miejsce | 11 | 1936 (wiosna), 1940, 1946, 1948, 1949, 1957, 1961, 1963, 1970, 1982, 1986 | |||
Puchar |
zdobywca | 10 | 1938, 1939, 1946, 1947, 1950, 1958, 1963, 1965, 1971, 1992 | ||
finalista | 5 | 1948, 1952, 1957, 1972, 1981 | |||
Puchar Ligi |
zdobywca | 1 | 1987 | ||
finalista | - |
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 10 | 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2017 | ||
II miejsce | 6 | 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2021 | |||
III miejsce | 3 | 1995, 2002, 2018 | |||
Puchar |
zdobywca | 4 | 1994, 1998, 2003, 2022 | ||
finalista | 2 | 1996, 2006 | |||
Superpuchar |
zdobywca | 1 | 2017 | ||
finalista | 4 | 2004, 2006, 2007, 2022 |
Stadion
edytujPrzez większość swojej historii Spartak nie miał własnego stadionu; rozgrywał swoje "domowe" mecze na Łużnikach lub korzystał z obiektów innych moskiewskich drużyn.
W 2014 roku otwarto w Moskwie Stadion Otkrytije Ariena. Pierwszy mecz na tym stadionie Spartak rozegrał 5 września 2014, remisując towarzysko z serbską Crveną Zvezdą 1–1.
Trenerzy
edytuj- 1936:
Antonín Fivébr
- 1936-1937:
Michaił Kozłow
- 1937-1938:
Konstantin Kwasznin
- 1938-1939:
Piotr Popow
- 1940:
Władimir Gorochow
- 1941:
Piotr Popow
- 1942-1943:
Władimir Gorochow
- 1944:
Konstantin Kwasznin
- 1945:
Piotr Isakow
- 1945-1947:
Albert Volrat
- 1948:
Konstantin Kwasznin
- 1949-1951:
Abram Dangułow
- 1951:
Gieorgij Głazkow
- 1952-1954:
Wasilij Sokołow
- 1955-1959:
Nikołaj Gulajew
- 1960-1965:
Nikita Simonian
- 1966:
Nikołaj Gulajew
- 1967:
Siergiej Salnikow
- 1967-1972:
Nikita Simonian
- 1973-1975:
Nikołaj Gulajew
- 1976:
Anatolij Krutikow
- 1977-1988:
Konstantin Bieskow
- 1989–1995:
Oleg Romancew
- 1996:
Gieorgij Jarcew
- 1997–2003:
Oleg Romancew
- 2003:
Andriej Czernyszow
- 2004:
Nevio Scala
- 2004–2006:
Aleksandrs Starkovs
- 2006–2007:
Władimir Fiedotow
- 2007–2008:
Stanisław Czerczesow
- 2008:
Igor Lediachow
- 2008–2009:
Michael Laudrup
- 2009–2012:
Walerij Karpin
- 2012:
Unai Emery
- 2012–2014:
Walerij Karpin
- 2014:
Dmitrij Gunko
- 2014–2015:
Murat Yakın
- 2015–2016:
Dmitrij Aleniczew
- 2016–2018:
Massimo Carrera
- 2018:
Raúl Riancho
- 2018–2019:
Oleg Kononow
- 2019:
Serhij Kuznecow
- 2019–2021:
Domenico Tedesco
- 2021:
Rui Vitória
- 2021–2022:
Paolo Vanoli
- od 2022:
Guillermo Abascal
Przypisy
edytuj- ↑ Tomasz Wołek: Futbol - historie prawdziwe. s. 116–117. ISBN 978-83-7770-993-1.
- ↑ Russia - List of Foundation Dates and Name Changes. RSSSF. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona klubu (ros. • ang.)