wino
wino (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) enol. kulin. napój alkoholowy powstający dzięki fermentacji owoców; zob. też wino w Wikipedii
- (1.2) butelka wina (1.1)
- (1.3) pot. karc. pik (kolor w kartach)
- (1.4) pot. winorośl
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wino wina dopełniacz wina win celownik winu winom biernik wino wina narzędnik winem winami miejscownik winie winach wołacz wino wina
- przykłady:
- (1.1) Wypiłem dziś lampkę czerwonego wina do obiadu.
- (1.3) Adrian idiotycznie zmarnował wina w brydżu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) białe / czerwone / domowe / gronowe wino • wino owocowe • wino słodkie / półsłodkie / półwytrawne / wytrawne / stołowe / musujące / pomarańczowe / różowe • wino francuskie / hiszpańskie / macedońskie / mołdawskie / portugalskie / reńskie / toskańskie / węgierskie (węgrzyn) • litr / kieliszek / lampka / butelka / antałek / antał / bukłak / beczka wina • butelkowanie / rozlewanie wina • rozlewnia wina / rozlewnia win • skład win • stare / młode wino • wino grzane • winoteka • wino lodowe
- (1.1) winorośl, winogrono, winogrodnik
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) chianti, madera, malaga, małmazja, maślacz, muszkatel, porto, sherry, szampan, tokaj, wermut; pogard. sikacz, jabol, kwach, bełt, reg. białost. berbelucha
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- wino marki wino • jak siekiera bez klina, tak obiad bez wina • nie ma wina nad węgrzyna • święty Marcin pije wino, wodę pozostawia młynom • po winie rozum w głowie ginie • dzień świętego Alojzego przyczynia wina dobrego • stare wino, żona młoda, niejednemu życia doda • nie pij wina boś chudzina • grzyby, ryby, wieprzowina, potrzebują sporo wina • wino dobre zawsze służy, czy to w domu, czy w podróży • cóż wino bez muzyki, a ta bez podwiki • wino, kobiety i śpiew
- etymologia:
- prasł. *vino, najprawdopodobniej od łac. vinum[1]
- por. białor. віно́, bułg. вино, czes. víno, chorw. vino, dłuż. wino, głuż. wino, mac. вино, ros. вино́, scs. вино, słc. víno, słń. vino, serb. вино i ukr. вино́
- w języku polskim notowane od XIV wieku[1]
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pik
- albański: (1.1) verë ż
- angielski: (1.1) wine
- arabski: (1.1) نبيذ, خمر, خمرة, راح
- asturyjski: (1.1) vinu
- baskijski: (1.1) ardo
- bengalski: (1.1) ওয়াইন
- białoruski: (1.1) віно́ n; (1.2) віно́ n
- birmański: (1.1) ဝိုင်
- bretoński: (1.1) gwin
- bułgarski: (1.1) вино n
- chorwacki: (1.1) vino n
- czeski: (1.1) víno n
- dolnołużycki: (1.1) wino n
- duński: (1.1) vin w
- esperanto: (1.1) vino
- estoński: (1.1) vein
- fiński: (1.1) viini
- francuski: (1.1) vin m; (1.3) pique m
- galicyjski: (1.1) viño m
- górnołużycki: (1.1) wino n
- gruziński: (1.1) ღვინო (ghvino)
- gudźarati: (1.1) શરાબ m (śarāba)
- hebrajski: (1.1) יין m (jajin)
- hindi: (1.1) वाइन
- hiszpański: (1.1) vino m
- irlandzki: (1.1) fíon
- islandzki: (1.1) vín n, vínföng
- japoński: (1.1) ワイン (wain), 葡萄酒 (ぶどうしゅ, budōshu)
- jidysz: (1.1) ווײַן m (wajn)
- kabardyjski: (1.1) шагъыр
- kaszubski: (1.1) wino n
- kataloński: (1.1) vi m
- koreański: (1.1) 포도주 (p’odoju)
- kornijski: (1.1) gwin
- lazyjski: (1.1) ღუინი
- lezgiński: (1.1) чехир
- litewski: (1.1) vynas m
- łaciński: (1.1) vinum n, vinus m
- niderlandzki: (1.1) wijn m
- niemiecki: (1.1) Wein m
- nowogrecki: (1.1) κρασί n, οίνος m
- ormiański: (1.1) գինի
- osmański: (1.1) شراب (şerâb / şarâb), می (mey), آب (âb)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) вино́ n
- rumuński: (1.1) vin n
- shona: (1.1) waini
- słowacki: (1.1) víno n
- starogrecki: (1.1) μέθυ n, οἶνος m
- suahili: (1.1) mvinyo
- szwedzki: (1.1) vin n
- tahitański: (1.1) uaina
- turecki: (1.1) şarap
- turkmeński: (1.1) şerap
- ukraiński: (1.1) вино́ n
- węgierski: (1.1) bor
- wilamowski: (1.1) vȧjn m; (1.2) vȧjn m
- włoski: (1.1) vino
- wolof: (1.1) sàngara
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „wino” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 718 i 719.
wino (język angielski)
edytuj- wymowa:
-
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) pejor. opój, pijak, nałogowo pijący wino
- (1.2) fiz. hipotetyczna cząstka elementarna, superpartner bozonu W
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „wino” w: Online Etymology Dictionary.
wino (język dolnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wino
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
wino (język górnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wino
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
wino (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wino
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
wino (język suahili)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) atrament
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: