trouble
trouble (język angielski)
edytuj- wymowa:
- enPR: trŭb'l; IPA: /ˈtɹʌbəl/, [ˈtɹʌbl̩]; SAMPA: /"tr\Vb@l/, ["tr\Vbl=]
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) zmartwienie
- (1.2) problem, kłopot
czasownik
- (2.1) martwić się
- (2.2) trudzić się
- (2.3) zadręczać się
- (2.4) dokuczać
- (2.5) fatygować
- (2.6) męczyć, dręczyć
- przykłady:
- (1.2) Trouble dogged his every step. → Kłopoty dosięgały go na każdym kroku.
- (2.6) He that sleeps in the day-time, or is in suspense, fear, anyway troubled in mind, or goes to bed upon a full stomach, may never hope for quiet rest in the night.[1] → Ten, kto śpi w ciągu dnia, albo zaniepokojony, przestraszony, czy jakkolwiek dręczony na umyśle, albo idący do łóżka z pełnym żołądkiem, niech nigdy nie ma nadziei na cichy odpoczynek w nocy.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. troublesome, troubling, troubled
- rzecz. troublemaker, troubling
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Robert Burton, The Anatomy of Melancholy, II.2.5, 1621
trouble (język francuski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zamęt, zamieszanie
- (1.2) kłótnia, nieporozumienie
przymiotnik
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od troubler
- (3.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od troubler
- (3.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od troubler
- (3.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od troubler
- (3.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od troubler
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) confusion, désordre, perturbation
- (1.2) brouillerie, mésintelligence, tension
- (2.2) boueux, fangeux, imprécis, impur, sale, terne, vague, vaseux
- antonimy:
- (2.2) précis
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- pêcher en eau trouble • jeter le trouble
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: