Lycogala epidendrum
Lycogala epidendrum | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Filuma | Amoebozoa |
Klasea | Myxogastria |
Ordena | Liceales |
Familia | Enteridiidae |
Generoa | Lycogala |
Espeziea | Lycogala epidendrum Fries, 1829 |
Basionimoa | Lycoperdon epidendrum |
Lycogala epidendrum Enteridiidae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da kontsumorako egokia, tamaina txikiagatik eta sendotasun gutxi duelako, sukaldean ezin da erabili.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Karpoforoa: 6 - 10 mm-ko diametroa duten esferak eratzen dira, gaztetan gorri-eskarlata kolore eder bat du, heltzen denean gris-buztin kolorera pasatuz.
Haragia: Gaztetan, gorri-eskarlata koloreko masa krematsu bat, heltzean arre koloreko hauts itxi batera pasatzeko.
Plasmidoa: Fruktifikazio "etaloide" bat da, hau da, gorputza peridio batean sartuta dago, eta esporangioak beren artean inolako bereizketarik gabe daude.[2]
Etimologia: Epidendrum epitetoa grekotik dator, gainean esan nahi duen "epi" hitzetik eta zuhaitz esan nahi duen "endron" hitzetik. Habitata egurraren gainean duelako.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ez du sukaldaritzarako balio.[3]
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bere ezaugarriengatik ez dago nahasterik. Lycogala exiguum txikiagoa da.[4]
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udaberritik udazkenera, koniferoen egur usteletan. Ohikoa Euskal Herrian.[5]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 833 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 558 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 603 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 30 or. ISBN 84-87997-86-4..